адры́ць, -ры́ю, -ры́еш, -ры́е; -ры́ты; зак.

1. гл. рыць.

2. каго-што. Рыючы, дастаць, вызваліць.

А. скарб.

|| незак. адрыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

накалупа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак., чаго (разм.).

Калупаючы, аддзяліць, дастаць нейкую колькасць чаго-н.

Н. каранёў валяр’яну.

|| незак. накалу́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стрэ́мка, -і, ДМ -мцы, мн. -і, -мак, ж.

Востры, тонкі кавалачак дрэва, асколак шкла, металу, які залез пад скуру.

Дастаць стрэмку.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́свіснуць

‘выканаць, перадаць што-небудзь свістам; дастаць што-небудзь (высвіснуць кінжал)’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́свісну вы́свіснем
2-я ас. вы́свіснеш вы́свіснеце
3-я ас. вы́свісне вы́свіснуць
Прошлы час
м. вы́свіснуў вы́свіснулі
ж. вы́свіснула
н. вы́свіснула
Загадны лад
2-я ас. вы́свісні вы́свісніце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́свіснуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

вы́капаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак.

1. гл. капаць.

2. перан., каго-што. Знайсці, дастаць (разм.).

Дзе вы выкапалі такую кнігу?

|| незак. выко́пваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раздабы́ць, -бу́ду, -бу́дзеш, -бу́дзе; раздабы́ў, -была́, -ло́; -бу́дзь; -бы́ты; зак., каго-што (разм.).

Здабыць, дастаць з цяжкасцямі.

Р. зброю.

Р. харчы.

|| незак. раздабыва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́грузіць, -ружу, -рузіш, -рузіць; -ружаны; зак., што.

Дастаць і вынесці груз з чаго-н.

В. багаж.

|| незак. выгружа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. вы́грузка, -і, ДМ -зцы, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

доста́ть сов.

1. в разн. знач. даста́ць, мног. падастава́ць;

доста́ть кни́гу с по́лки даста́ць кні́гу з палі́цы;

доста́ть руко́й до земли́ даста́ць руко́й да зямлі́;

доста́ть де́нег на пое́здку даста́ць гро́шай на пае́здку;

2. (быть достаточным) разг. стаць, хапі́ць;

сил у нас доста́нет сіл у нас хо́піць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дастава́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. даставаць — дастаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дастава́ць, ‑стаю, ‑стаеш, ‑стае; ‑стаём, ‑стаяце.

Незак. да дастаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)