дасыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да даслаць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасла́ны I

1. до́сланный;

2. при́сланный;

1, 2 см. дасла́ць I

дасла́ны II до́стланный; см. дасла́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

падасыла́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Даслаць, паслаць дадаткова — пра ўсё, многае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасы́лка, ‑і, ДМ ‑лцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. дасылаць — даслаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дасыла́ць несов.

1. в разн. знач. досыла́ть;

2. (корреспонденцию и т.п.) присыла́ть;

1, 2 см. дасла́ць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

даста́віць, ‑стаўлю, ‑ставіш, ‑ставіць; зак., каго-што і чаго.

Прынесці, прывезці, даслаць куды‑н. Даставіць тавары ў магазін. Даставіць пасажыраў на вакзал. □ І кабан і воўк — каштоўны здабытак. З воўка можна злупіць [ш]куру, а кабана разабраць і даставіць дадому. Колас. Стала боязна не цемнаты — Весткі трэба даставіць у часць, І прайсці праз варожы тыл. Прануза.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)