доноси́ть​III несов. (к донести́​I) дано́сіць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

я́бедничать несов., разг. дано́сіць, паклёпнічаць, намаўля́ць, нагаво́рваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дано́сіцца, ‑сіцца; незак.

1. Незак. да данесціся.

2. Зал. да даносіць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

данасі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. данашу́ дано́сім
2-я ас. дано́сіш дано́сіце
3-я ас. дано́сіць дано́сяць
Прошлы час
м. данасі́ў данасі́лі
ж. данасі́ла
н. данасі́ла
Загадны лад
2-я ас. данасі́ данасі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час данасі́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каверзава́ць

‘даносіць, паклёпнічаць, намаўляць, нагаворваць’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кавярзу́ю кавярзу́ем
2-я ас. кавярзу́еш кавярзу́еце
3-я ас. кавярзу́е кавярзу́юць
Прошлы час
м. каверзава́ў каверзава́лі
ж. каверзава́ла
н. каверзава́ла
Загадны лад
2-я ас. кавярзу́й кавярзу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кавярзу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

фіска́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; незак.

Разм. Даносіць, паклёпнічаць, быць фіскалам (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дока́зывать несов.

1. дака́зваць, даво́дзіць;

2. (доносить) разг. дака́зваць, дано́сіць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

спраці́вець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Стаць працоўным, апрацівець. Асабліва ён спрацівеў Гашы тады, як яна даведалася, што Амелька вывіжоўвае сярод людзей і даносіць фашыстам. Сабаленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбрэ́хваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм.

1. Суправаджаць што‑н. брэхам, брахаць час ад часу. [Сабака] радасна падбрэхваў і кудлатым д’яблам насіўся наўкола. Рылько.

2. перан. Пагард. Нагаворваць, даносіць на каго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ска́рдзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; незак.

1. на каго-што і са злуч. «што». Выказваць скаргі (у 1 знач.).

С. на нястачу.

Яна скардзіцца, што ўвесь час хворая.

2. на каго-што. Падаваць скаргу (у 2 знач.).

С. ў суд.

3. на каго (што). Даносіць, нагаворваць (разм.).

С. начальству на калегу.

|| зак. паска́рдзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца і наска́рдзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)