падако́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і без дап.
Дакасіць што‑н. у многіх месцах. Падакошваць лужкі. // (1 і 2 ас. не ўжыв.). Завяршыць касьбу — пра ўсіх, многіх. Людзі падакошвалі і падажыналі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)