Verbum

падслужы́цца, -ужу́ся, -у́жышся, -у́жыцца; зак., да каго (разм.).

Ліслівай паслужлівасцю дабіцца чыёй-н. прыхільнасці.

|| незак. падслу́жвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

падла́шчыцца, -чуся, -чышся, -чыцца; зак., да каго.

Ліслівасцю дабіцца прыхільнасці, ласкі, падлабуніцца.

П. да бацькі.

|| незак. падла́шчвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

вы́патрабаваць, -бую, -буеш, -буе; -буй; -баваны; зак.

1. што. Патрабаваннем дабіцца, атрымаць.

В. даведку.

2. каго. Прымусіць з’явіцца куды-н. па выкліку.

В. сведак у суд.

уздзе́янне, -я, мн. -і, -яў, н.

Дзеянне, накіраванае на каго-, што-н. з мэтай дабіцца чаго-н., паўплываць на каго-, што-н.

Быць пад уздзеяннем убачанага.

дамагчы́ся, -магу́ся, -мо́жашся, -мо́жацца; дамо́гся, -магла́ся, -ло́ся; дамажы́ся; зак., чаго і з дадан.

Шляхам настойлівых намаганняў дабіцца пастаўленай мэты.

Д. свайго.

|| незак. дамага́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

раздаі́ць, -даю́, -до́іш, -до́іць; -до́ены; зак., каго-што.

Дабіцца павелічэння надою (ад малочнай жывёлы).

|| незак. раздо́йваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. раздо́й, -ю, м. і раздо́йванне, -я, н.