Verbum

анто́нім, -а, мн. -ы, -аў, м.

У мовазнаўстве: слова, процілеглае па знач. іншаму слову, напр.: праўда — хлусня, дабро — зло і пад.

|| прым. антанімі́чны, -ая, -ае.

ква́піцца, -плюся, -пішся, -піцца; незак., на каго-што.

Пасягаць на што-н., мець жаданне завалодаць чым-н.

К. на чужое дабро.

|| зак. паква́піцца, -плюся, -пішся, -піцца.

вартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; незак., каго-што.

1. Ахоўваць, сцерагчы каго-, што-н.

В. грамадскае дабро.

2. Падсцерагаць, чакаць паяўлення каго-, чаго-н.

В. ліс.

глумі́ць, глумлю́, глу́міш, глу́міць; незак., што (разм.).

Марна траціць, псаваць.

Г. дабро.

|| зак. зглумі́ць, зглумлю́, зглу́міш, зглу́міць; зглу́млены.

|| наз. глум, -у, м. і глумле́нне, -я, н.

гра́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; незак., каго-што.

1. Забіраць сілай чужое дабро.

2. Разараць паборамі, падаткамі.

|| зак. агра́біць, -блю, -біш, -біць; -блены; наз. аграбле́нне, -я, н.

струбі́ць, струблю́, стру́біш, стру́біць; стру́блены; зак., што (разм.).

1. гл. трубіць.

2. Перавесці ўсё або многае; патраціць.

С. дабро.

3. Пра час: дарэмна патраціць.

С. цэлы месяц.

твары́ць, твару́, тво́рыш, тво́рыць; тво́раны; незак., што.

1. таксама без дап. Ствараць у працэсе творчай дзейнасці.

2. Рабіць, здзяйсняць.

Т. дабро.

Т. гісторыю.

|| наз. тварэ́нне, -я, н.