Verbum

касма́ты, -ая, -ае.

1. 3 доўгай густой поўсцю; лахматы.

К. сабака.

Касматая шапка.

2. 3 доўгімі валасамі; валасаты.

Касматая галава.

|| наз. касма́тасць, -і, ж.

зро́слы, -ая, -ае.

1. Які зросся з чым-н. у адно цэлае.

Зрослыя пялёсткі.

Зрослыя арэхі.

2. Пакрыты расліннасцю, зарослы.

Зрослая густой травой пожня.

паранджа́, -ы́, ж.

Верхняе жаночае адзенне ў мусульманскіх народаў у выглядзе шырокага халата з густой валасяной сеткай, што закрывае твар, абавязковае нашэнне якога адпавядае нормам ісламу.

дзірва́н, -у́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Нявораная зямля, якая зарасла густой травой.

Плугамі ўзнімалі некранутыя дзірваны.

2. Тое, што і дзёран.

|| прым. дзірва́нны, -ая, -ае.

эрдэльтэр’е́р, -а, мн. -ы, -аў, м.

Парода сабак — вялікі службовы тэр’ер з густой шорсткай поўсцю, якая расце на мордзе ў выглядзе барады і вусоў.

Парода эрдэльтэр’ераў.

кашла́ты, -ая, -ае.

1. Пакрыты густой доўгай поўсцю ці валасамі; калматы.

К. сабака.

Кашлатыя валасы.

2. 3 густым веццем, шырокімі лапкамі; разгалісты.

Кашлатая елка.

|| наз. кашла́тасць, -і, ж.

но́рка¹, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак, ж.

Драпежны пушны звярок сямейства куніцавых з густой бліскучай поўсцю, а таксама футра гэтага звярка.

|| прым. но́ркавы, -ая, -ае.

Норкавая шуба.

кучара́вы, -ая, -ае.

1. Які завіваецца, мае завіткі.

Кучаравыя валасы.

Кучаравая дзяўчынка.

2. перан. Пра дрэвы: з густой пышнай кронай, з дробным лісцем.

Кучаравыя ліпы.

|| наз. кучара́васць, -і, ж.