разна́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак. (разм.).
Разахвоціцца да чаго-н., набыць якую-н. звычку.
Р. хадзіць у грыбы.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
базідыя́льны: ~ныя грыбы́ бот. базидиа́льные грибы́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пласці́ністы пласти́нчатый;
○ ~тыя грыбы́ — пласти́нчатые грибы́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
грыбні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.
Той, хто збірае або любіць збіраць грыбы.
|| ж. грыбні́ца, -ы, мн. -ы, -ні́ц.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зялёнка¹, -і, ДМ -нцы, тпн. -і, -нак, ж.
Ядомы грыб з пласціністай зялёнай шапкай.
Зялёнкі — самыя познія грыбы восені.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чарві́вець, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ее; незак.
Станавіцца чарвівым.
Грыбы чарвівеюць.
|| зак. зачарві́вець, -ее, счарві́вець, -ее і ачарві́вець, -ее.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
увары́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., ува́рыцца; зак.
1. Добра зварыцца.
Грыбы ўварыліся.
2. Паменшыцца ад уварвання.
Мяса ўварылася.
|| незак. ува́рвацца, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
грыб, ‑а; мн. грыбы, ‑оў; м.
1. Ніжэйшая бесхларафільная расліна ў выглядзе шапачкі на ножцы. Збіраць грыбы. Марынаваць грыбы. Ядомы грыб. Ядавіты грыб. □ Я люблю хадзіць між хвой, Цешыцца грыбамі. Свірка. На кожным кроку на вочы трапляюць грыбы баравікі, маслякі, бабкі. В. Вольскі. // Цвёрдая нарасць на дрэве; губа, чага. Бярозавы грыб. // перан. Пра тое, што мае форму грыба. Атамны грыб.
2. Ніжэйшы бесхларафільны раслінны мікраарганізм, які выклікае браджэнне, гніенне. Плесневыя грыбы-пеніцылы ідуць на выраб антыбіётыкаў.
3. (звычайна ў спалучэнні са словам «стары»). Разм. пагард. Пра старога чалавека. — Дык навошта я ім там, стары грыб, цяпер спатрэбіўся. Васілевіч.
4. звычайна мн. (грыбы́, ‑оў). Разм. пагард. Губы. Развесіў грыбы.
•••
Воўчыя грыбы — агульная назва неядомых грыбоў.
Паразітныя грыбы — грыбы, якія ў якасці крыніцы жыўлення выкарыстоўваюць жывыя тканкі розных арганізмаў.
Чайны грыб — слізістая плеўка, якая ўтвараецца з мікраарганізмаў і расце на паверхні салодкага чайнага раствору.
Расці як грыбы пасля дажджу гл. расці.
Як грыбоў пасля дажджу — многа каго‑, чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кашэ́ль, -шаля́, мн. -шалі́, -шалёў, м.
Вялікая кашолка, звычайна з лучыны.
Злажыць сухія грыбы ў к.
◊
Плесці кашалі з лапцямі (разм., неадабр.) — гаварыць без толку, малоць бязглуздзіцу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ржа́ўныя сущ., мн., бот. ржа́вчинные;
○ ~ныя грыбы́ — ржа́вчинные грибы́
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)