го́йсанне ср., разг. ры́скание; мета́ние; см. го́йсаць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гайсану́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Аднакр. да гойсаць, гайсаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́йсанне і гайса́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. гойсаць, гайсаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

праго́йсаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і прагайса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Гойсаць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зго́йсаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і згайса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Зак. да гойсаць, гайсаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

го́йснуць

‘аднакратны дзеяслоў да гойсаць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. го́йсну го́йснем
2-я ас. го́йснеш го́йснеце
3-я ас. го́йсне го́йснуць
Прошлы час
м. го́йснуў го́йснулі
ж. го́йснула
н. го́йснула
Загадны лад
2-я ас. го́йсні го́йсніце
Дзеепрыслоўе
прош. час го́йснуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

загайса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і заго́йсаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць гайсаць, гойсаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паго́йсаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае і пагайса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Гойсаць некаторы час. Пагойсаць па вуліцы. Пагайсаць на кані.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Го́цаць. Гл. го́йсаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Гаца́ць ’бегаць’. Гл. го́йсаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)