бре́мя ср., прям., перен. цяжа́р, -ру м.; (гнёт) ярмо́, -ма́ ср., прыгнёт, -ту м.;

под бре́менем пад прыгнётам (ярмо́м, цяжа́рам);

разреши́ться от бре́мени абрадзі́ніцца, абрадзі́цца, нарадзі́ць дзіця́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прижи́м м.

1. (действие) разг. прыці́ск, -ку м.; неоконч. прыціска́нне, -ння ср.;

2. (притеснение) прост. уці́ск, -ку м.; (гнёт) прыгнёт, -ту м.;

3. техн. прыціска́ч, -ча́ м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гнуць несов.

1. (сгибать) гнуть; (нагибать — ещё) клони́ть;

г. дрот — гнуть про́волоку;

г. падко́вы — гнуть подко́вы;

ве́цер гне дрэ́вы да зямлі́ — ве́тер гнёт (кло́нит) дере́вья к земле́;

2. безл. (делать неровным) корёжить, коро́бить;

до́шкі гне ад сы́расці — до́ски корёжит (коро́бит) от сы́рости;

3. перен. (вести речь, преследуя какую-л. цель) гнуть, клони́ть;

куды́ ён гне? — куда́ он гнёт (кло́нит)?;

г. горб (спі́ну, шы́ю) — (перад кім) гнуть горб (спи́ну, ше́ю) (перед кем);

г. сваю́ лі́нію — гнуть свою́ ли́нию;

г. у тры пагі́белі — гнуть в три поги́бели;

г. у крукбезл. нездоро́вится

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гнуть несов., в разн. знач. гнуць;

гнуть про́волоку гнуць дрот;

куда́ он гнёт куды́ ён гне;

гнуть в три поги́бели гнуць у тры пагі́белі;

гнуть горб (спи́ну) гнуць горб (спі́ну);

гнуть ше́ю (спи́ну) перед кем гнуць шы́ю (спі́ну) перад кім;

гнуть свою́ ли́нию гнуць сваю́ лі́нію, гнуць сваё;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прасве́т, ‑у, М ‑свеце, м.

1. Светлая паласа, пляма, утвораная светлавымі праменямі на чым‑н. неасветленым. Сонца нядаўна схілілася з паўдня, але хавалася ўжо за лесам, і на дзялянку падаў доўгі зубчасты цень, дзе-нідзе разрэзаны сонечнымі прасветамі. Шамякін.

2. Прамежак, свабодная прастора паміж якімі‑н. блізка размешчанымі прадметамі. У прасветах паміж будынкамі відаць было жытнёвае поле. Хадкевіч. Велізарнае шэрае неба мільгае ў прасветах між дрэвамі. Гамолка. // перан. Перапынак паміж справамі, часовая палёгка ў рабоце. Яшчэ гадзіну таму назад .. [Паўлу Пятровічу] здавалася, што ў яго, як і заўсёды, на працягу рабочага дня не будзе прасвету, каб нават падумаць аб чымсьці, не звязаным з яго працай. Прокша.

3. перан. Радасць, шчасце ў звычайна бязрадасным жыцці. — Ай, браце Якаў... — Піліп безнадзейна махнуў рукой. — Няма прасвету... Чарнышэвіч. Пад цяжкім гнётам знемагалі людзі, Чыгуннай глыбай гнёт заціснуў грудзі, І не было прасвету у жыцці. Буйло.

4. Спец. Шырыня аконнага ці дзвярнога праёму. // Адтуліна, шчыліна ў чым‑н. Прасвет вены.

5. Падоўжная палоска на пагонах. Нейкаму сынку, Недзе там на хутары, Сніліся пагоны З прасветам залатым. Броўка. Збіўшыся ў кучку,.. [хлопцы] насцярожана разглядвалі на плячах конніка пагоны: зялёнае поле з чырвоным прасветам, а на ім чатыры зорачкі. Курто.

•••

На прасвет (глядзець, разглядаць і пад.) — супраць святла. На момант .. [Назарчуку] здалося, што гэтыя грошы не сапраўдныя. Паглядзеў на прасвет, але фальшу не знайшоў. Грошы былі, як грошы. Сабаленка.

Не бачыць прасвету гл. бачыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)