эльф, -а, мн. -ы, -аў, м.
У германа-скандынаўскай міфалогіі: дух прыроды, казачная істота, добразычлівая да людзей.
Жылі ў тым лесе эльфы і феі.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)