гаці́цца, ‑ціцца; незак.

Зал. да гаціць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замільгаце́ць, ‑гачу, ‑гаціш, ‑гаціць; зак.

Пачаць мільгацець.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

гаці́цца несов., страд. гати́ться; запру́живаться; см. гаці́ць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

памільгаце́ць, ‑гачу, ‑гаціш, ‑гаціць; зак.

Мільгацяць некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабразгаце́ць, ‑гачу, ‑гаціш, ‑гаціць; зак.

Тое, што і прабразгатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мігаце́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -гаці́ць; незак.

1. Паказвацца на кароткі час і знікаць з поля зроку.

2. Свяціць, блішчаць няроўным бляскам.

Мігацяць зоркі.

|| наз. мігаце́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

запружа́ть несов.

1. зага́чваць, гаці́ць; запру́джваць;

2. перен. запаўня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запру́живать несов.

1. зага́чваць, гаці́ць; запру́джваць;

2. перен. запаўня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пруди́ть несов. гаці́ць;

◊

хоть пруд пруди́ хоць гаць гаці́;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́гаціць, ‑гачу, ‑гаціш, ‑гаціць; зак., што.

Зрабіць гаць на чым‑н. Выгаціць дарогу бярвеннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)