безатка́тны воен. безотка́тный;

~ная гарма́та — безотка́тное ору́дие

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зени́тный зені́тны;

зени́тное ору́дие воен. зені́тная гарма́та;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

безотка́тный воен. безадка́тны;

безотка́тное ору́дие безадка́тная гарма́та.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фалькане́т, ‑а, М ‑неце, м.

Старадаўняя дробнакаліберная гармата.

[Іт. falconetto.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адбу́хаць, ‑ае; зак.

Разм. Скончыць бухаць; адгрукаць. Гармата адбухала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звышдальнабо́йны, ‑ая, ‑ае.

З дальнабойнасцю, якая значна перавышае звычайную. Звышдальнабойная гармата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марці́ра, ‑ы, ж.

Артылерыйская гармата з кароткім ствалом для навясной стральбы.

[Гал. mortier ад лац. mortarium — ступа.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дальнабо́йны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для стральбы на далёкую адлегласць. Дальнабойная гармата. Дальнабойная артылерыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бамбамёт, ‑а, М ‑мёце, м.

Уст. Гармата для кідання бомб на невялікую адлегласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Арма́та (Нас., Гіст. лекс.). Гл. гармата.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)