Verbum

каске́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Лёгкі мужчынскі галаўны ўбор з казырком і аколышкам.

электрасо́н, -сну́, м.

Медыцынская працэдура, якая выклікае сон пад уздзеяннем слабага імпульснага электрычнага току на галаўны мозг.

шлем, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Старажытны металічны воінскі галаўны ўбор, які ахоўваў галаву ад удараў, стрэл.

2. Спецыяльны галаўны ўбор лётчыкаў, танкістаў, спартсменаў і інш.

Скураны ш.

3. Спецыяльнае прыстасаванне, якое ахоўвае галаву і ізалюе яе ад навакольнага асяроддзя.

Вадалазны ш.

Кіслародны ш.

карту́з, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

Мужчынскі галаўны ўбор з аколышкам і цвёрдым казырком.

|| прым. карту́зны, -ая, -ае.

фата́, -ы́, ДМ фаце́, ж.

Галаўны ўбор нявесты: лёгкая белая накідка з кісяі або карунак.

Вясельная ф.

канфедэра́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Польскі нацыянальны мужчынскі галаўны ўбор у выглядзе чатырохкантовай шапкі без казырка.

ка́пар, -а, мн. -ы, -аў, м.

Дзіцячы, а таксама жаночы галаўны ўбор з завязкамі пад падбародкам.

|| прым. ка́парны, -ая, -ае.

мі́тра, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

Галаўны ўбор прадстаўнікоў вышэйшага духавенства і некаторых заслужаных святароў, які надзяваецца ў час набажэнства.

ке́пка, -і, ДМ -пцы, мн. -і, -пак, ж.

Мужчынскі галаўны ўбор з казырком без аколышка.

|| прым. ке́пачны, -ая, -ае.