увяда́ть
1.
2. (о человеке)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
увяда́ть
1.
2. (о человеке)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
завяда́ть
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
привяда́ть
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ни́кнуть
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
вя́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| вя́ну | вя́нем | |
| вя́неш | вя́неце | |
| вя́не | ||
| Прошлы час | ||
| вя́ў | вя́лі | |
| вя́ла | ||
| вя́ла | ||
| Дзеепрыслоўе | ||
| вя́нучы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
звяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сухацве́т, ‑у,
Назва рада травяністых раслін з сухімі кветкамі, якія не
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ча́хнуць¹, -ну, -неш, -не; чах, -хла; -ні;
1. Дрэнна, слаба расці; сохнуць,
2. Станавіцца слабым, кволым, нядужым.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Вя́дзець ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Вяць ’
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)