блю́мінг, -а, мн. -і, -аў, м.

Магутны пракатны стан, прызначаны для абціскання сталёвых зліткаў вялікага папярочнага сячэння.

|| прым. блю́мінгавы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фарма́т, -у, Ма́це, мн. -ы, -аў, м.

Памер кнігі, аркуша, старонкі і пад.

Кніга вялікага фармату.

|| прым. фарма́тны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

коса́рьII (нож) (вялі́кі) нож, род. (вялі́кага) нажа́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

псі́на, -ы, ж. (разм.).

1. Пра сабаку, звычайна вялікага.

2. Пах сабакі, яго поўсці.

Смярдзіць псінай.

3. Сабачае мяса.

|| прым. псі́ны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фалія́нт, -а, М -нце, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

Тоўстая кніга вялікага фармату, звычайна старадаўняя.

|| прым. фалія́нтавы, -ая, -ае і фалія́нтны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

флі́гель, -я, мн. -і, -яў, м.

Жылая прыбудова пры галоўным будынку, а таксама невялікі дом на двары вялікага будынка.

|| прым. флі́гельны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

узнёслы, -ая, -ае.

1. Прыўзняты, урачысты.

У. настрой.

Узнёслая прамова.

2. Поўны вялікага значэння, глыбокага зместу, высакародных пачуццяў.

Узнёслыя мары.

|| наз. узнёсласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

преуспева́ть несов. мець (вялі́кі) по́спех (вялі́кія по́спехі), дасяга́ць (вялі́кага) по́спеху (вялі́кіх по́спехаў), дабіва́цца (вялі́кага) по́спеху (вялі́кіх по́спехаў), рабі́ць (вялі́кі) по́спех (вялі́кія по́спехі);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

нява́жны, -ая, -ае.

1. Які не мае вялікага значэння; малазначны.

Няважная справа.

2. Не зусім добры; дрэнны.

Н. тавар.

Н. настрой.

|| наз. нява́жнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

гістарыягра́фія, -і, ж.

1. Навука аб развіцці гістарычных ведаў.

2. Сукупнасць гістарычных даследаванняў, прысвечаных якому-н. перыяду ці праблеме.

Г.

Вялікага Княства Літоўскага.

|| прым. гістарыяграфі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)