галавакру́жны, -ая, -ае.

1. Які выклікае галавакружэнне.

Галавакружная вышыня.

2. перан. Надзвычайны, ашаламляльны.

Г. поспех.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

захма́рны зао́блачный;

~ная вышыня́ — зао́блачная высота́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

патало́к, -лка́, м. (спец.).

Найбольшая вышыня пад’ёму лятальнага апарата, а таксама (разм.) наогул мяжа, найбольш магчымая норма чаго-н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

чарто́ўскі, -ая, -ае.

1. гл. чорт.

2. Пракляты, ненавісны, страшэнны.

3. Незвычайна моцны па ступені свайго праяўлення (разм.).

Чартоўская вышыня.

Ч. характар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

стометро́вы, ‑ая, ‑ае.

Роўны ста метрам. Стометровая вышыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

захма́рны, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца за хмарамі. Захмарная вышыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трыццаціметро́вы, ‑ая, ‑ае.

Мера ў трыццаць метраў. Трыццаціметровая вышыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

звышвысо́кі, ‑ая, ‑ае.

Такі, вышыня якога значна пераўзыходзіць звычайную. Звышвысокае напружанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пану́ючы, -ая, -ае.

1. Які мае ўладу, знаходзіцца на чале ўлады.

Пануючыя класы.

2. Які пераважае, найбольш распаўсюджаны.

Пануючая парода дрэў.

3. Які ўзвышаецца над чым-н.

Пануючая вышыня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кама́ндны, -ая, -ае.

1. гл. каманда.

2. Камандзірскі, які мае адносіны да камандавання.

К. састаў.

○

Камандная вышыня — мясцовасць, якая ўзвышаецца над наваколлем і дае войскам рад пераваг перад праціўнікам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)