мулінэ́, нескл., н.

Баваўняныя або віскозныя штапельныя каляровыя ніткі для вышывання. Вышываць мулінэ.

[Ад фр. mouliner — сукаць шоўк.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

расшива́ть несов.

1. (распарывать) расшыва́ць;

2. (вышивать) вышыва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

е́лачка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак, ж.

1. гл. елка.

2. у знач. прысл. е́лачкай. Пра ўзор, размяшчэнне чаго-н.

Вышываць елачкай (у елачку).

Падымацца на лыжах елачкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Марышкава́ць лід. ’вышываць на палатне’, беласт. марэшковаті ’тс’, іўеў. марышкаванка дакрывала на падушку’ (Сл. ПЗБ). Паланізм. Параўн. польск. mereżkować ’вышываць мярэжкай’. Да мярэжа (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ажу́р​I текст., уст. ажу́р, -ру м.;

вышива́ть ажу́ром вышыва́ць ажу́рам.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павышыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

1. Вышыць усё, многае. Павышываць кашулі.

2. і без дап. Вышываць некаторы час. Павышываць цэлы дзень.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канва́, -ы́, ж.

1. Рэдкая сятчатая баваўняная або льняная тканіна, якая служыць асновай для вышыўкі крыжам па клетках.

Вышываць па канве.

2. перан. Аснова чаго-н.

Сюжэтная к. рамана.

Храналагічная к.

|| прым. канво́вы, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вышыва́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад вышываць. Падушка, вышываная гладдзю.

2. у знач. прым. Аздоблены вышыўкай; вышыты. Вышываны абрус. Вышываная кашуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Гафт ’вышыўка’ (БРС, Бяльк.), гафтава́ць ’вышываць’ (БРС, Нас.). Гл. гаптаваць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

бі́сер, -у, м., зб.

Дробныя шкляныя або металічныя каляровыя пацеркі, якія ўжыв. для расшыўкі адзення або для рукадзелля.

Вышываць бісерам.

◊

Сыпаць бісер перад свіннямі — дарэмна гаварыць аб чым-н. ці даказваць што-н. невуку.

|| прым. бі́серны, -ая, -ае.

Б. почырк (перан.: вельмі дробны).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)