каланча́, -ы́, мн. -ы́, -э́й, ж.

Дазорная вышка над будынкам пажарнай часці.

Пажарная к.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бурово́й техн. буравы́;

бурова́я сква́жина бурава́я свідраві́на;

бурова́я вы́шка бурава́я вы́шка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

назіра́льны, -ая, -ае.

1. Які прызначаны для назірання.

Назіральная вышка.

2. Той, хто валодае назіральнасцю, умее назіраць (у 1 знач.).

Н. чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парашю́тный парашу́тны;

парашю́тный прыжо́к парашу́тны скачо́к;

парашю́тный деса́нт парашу́тны дэса́нт;

парашю́тная вы́шка парашу́тная вы́шка.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сяміметро́вы, ‑ая, ‑ае.

Памерам у сем метраў. Сяміметровая вышка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ве́жа, -ы, мн. -ы, веж і -аў, ж.

1. Высокае і вузкае архітэктурнае збудаванне.

2. Ахоўная браніраваная вышка для гармат і кулямётаў на суднах, танках і пад.

|| прым. ве́жавы, -ая, -ае.

В. кран.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

трыянгуляцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да трыянгуляцыі (у 2 знач.). Трыянгуляцыйная вышка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэлевы́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Вышка для перадачы на адлегласць тэлевізійных сігналаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́зырка ’вышка, маяк’ (З нар. сл., брэсц.). Ад вы́зырыць ’выглядзець’ пры дапамозе суф. ‑ка. Параўн. зырыць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

буравы́, ‑ая, ‑ое.

Які мае адносіны да бурэння. Буравы станок. Буравая ўстаноўка. Буравая вышка. / у знач. наз. бурава́я, ‑ой. Буравая, быццам жывая істота, жыла сваім прывычным паўсядзённым жыццём. Даніленка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)