выставля́ть несов.

1. выстаўля́ць;

2. (высовывать) высо́ўваць;

3. (показывать) выстаўля́ць; пака́зваць;

4. (прогонять) выганя́ць;

5. (вынимать) выма́ць;

6. (предлагать для решения, обсуждения и пр.) вылуча́ць, выстаўля́ць, высо́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выпо́рваць несов.

1. (вынимать, разрезая по шву) выпа́рывать;

2. (чем-л. острым) выка́лывать;

3. разг. выи́скивать;

4. прост. выку́ривать; выма́нивать;

5. (принуждать вылезть откуда-л.) выгоня́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дастава́ць несов.

1. достава́ть;

2. достава́ть, вынима́ть;

3. извлека́ть, удаля́ть;

4. достава́ть, дотя́гиваться;

5. разг. (приобретать, раздобывать) достава́ть;

6. получа́ть, нажива́ть;

7. разг. получа́ть; зараба́тывать;

1-7 см. даста́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выма́ць несов., в разн. знач. вынима́ть; (вытаскивать — ещё) извлека́ть; удаля́ть; (что-л. вставленное — ещё) выставля́ть; (что-л. застрявшее — ещё) высвобожда́ть; (из ножен — ещё) обнажа́ть; см. вы́няць;

лёстачкамі дух выма́епогов. ле́стью ду́шу вынима́ет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкла́дывать несов.

1. (вынимать откуда-л.) выклада́ць, выкла́дваць;

2. (покрывать поверхность чем-л.) выклада́ць, выкла́дваць; вымо́шчваць; (кругом) абклада́ць, абкла́дваць;

3. (отделывать обшивкой) аблямо́ўваць, абшыва́ць;

4. (сооружать из камня, кирпича) склада́ць, скла́дваць;

5. перен. (высказывать) разг. выклада́ць, выкла́дваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выстаўля́ць несов.

1. (вынимать) выставля́ть;

2. (вперёд, наружу) выставля́ть, выдвига́ть; высо́вывать;

3. (вынимая откуда-л., ставить куда-л.) выставля́ть;

4. перен. выставля́ть, выдвига́ть;

5. перен. (ссылаться, приводить в доказательство) выставля́ть, выдвига́ть;

6. (для обозрения) выставля́ть;

7. перен. представля́ть;

1-7 см. вы́ставіць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выця́гваць несов.

1. выдёргивать;

2. (извлекать вставленное) выдвига́ть; (перемещать, двигая вперёд — ещё) выта́скивать;

3. выта́скивать, вынима́ть, извлека́ть;

4. (сосанием извлекать) вытя́гивать;

5. (вентилируя, удалять, устранять) безл. вытя́гивать;

6. выта́скивать;

7. вытя́гивать; протя́гивать;

8. (растягивать в длину) вытя́гивать;

9. перен., разг. выта́скивать, тащить;

10. (помогать справиться с чем-л.) вытя́гивать;

11. (красть) выта́скивать; тащить;

12. разг. (с трудом получать) вытя́гивать;

1-12 см. вы́цягнуць 1-12

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

цягну́ць несов.

1. в разн. знач. тяну́ть;

ц. ка́бель — тяну́ть ка́бель;

раслі́на ця́гне ві́льгаць з гле́бы — расте́ние тя́нет вла́гу из по́чвы;

ц. у сябе́ паве́тра — тяну́ть в себя́ во́здух;

ц. спра́ву — тяну́ть де́ло;

ц. пе́сню — тяну́ть пе́сню;

ц. серабро́спец. тяну́ть серебро́;

ко́мін до́бра ця́гне — труба́ хорошо́ тя́нет;

ця́гне купа́ццабезл. тя́нет купа́ться;

ця́гне хо́ладамбезл. тя́нет хо́лодом;

вось куды́ ён ця́гне — вот куда́ он тя́нет;

цюк ця́гне два пуды́ — тюк тя́нет два пу́да;

2. тащи́ть;

конь ледзь ця́гне воз — конь е́ле та́щит воз;

3. (извлекать, вынимать) тащи́ть;

ц. шчупака́ — тащи́ть щу́ку;

4. (заставлять идти за собой) тащи́ть, тяну́ть;

5. (растаскивать, красть) тащи́ть, тяну́ть;

ц. ля́мку — тяну́ть ля́мку;

ц. жы́лы — (з каго) тяну́ть жи́лы (из кого);

ц. рызі́ну — тяну́ть рези́ну;

ц. за язы́к — тяну́ть за язы́к;

ц. адну́ і ту́ю ж (усё ту́ю ж) пе́сню — тяну́ть одну́ и ту́ же (всё ту́ же) пе́сню;

ц. на вяро́ўцы — (каго) тащи́ть (тяну́ть) на верёвке (кого);

за ву́шы ц. — (каго) за́ уши тащи́ть (кого);

ц. валы́нку — тяну́ть каните́ль;

ц. воз — тяну́ть воз;

ц. ярмо́ — тяну́ть ярмо́;

ц. за душу́ — тяну́ть за́ душу;

ц. ката́ за хвост — тяну́ть кота́ за хвост

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)