падліко́ва-выліча́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
падліко́ва-выліча́льны |
падліко́ва-выліча́льная |
падліко́ва-выліча́льнае |
падліко́ва-выліча́льныя |
| Р. |
падліко́ва-выліча́льнага |
падліко́ва-выліча́льнай падліко́ва-выліча́льнае |
падліко́ва-выліча́льнага |
падліко́ва-выліча́льных |
| Д. |
падліко́ва-выліча́льнаму |
падліко́ва-выліча́льнай |
падліко́ва-выліча́льнаму |
падліко́ва-выліча́льным |
| В. |
падліко́ва-выліча́льны (неадуш.) падліко́ва-выліча́льнага (адуш.) |
падліко́ва-выліча́льную |
падліко́ва-выліча́льнае |
падліко́ва-выліча́льныя (неадуш.) падліко́ва-выліча́льных (адуш.) |
| Т. |
падліко́ва-выліча́льным |
падліко́ва-выліча́льнай падліко́ва-выліча́льнаю |
падліко́ва-выліча́льным |
падліко́ва-выліча́льнымі |
| М. |
падліко́ва-выліча́льным |
падліко́ва-выліча́льнай |
падліко́ва-выліча́льным |
падліко́ва-выліча́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
электро́нна-выліча́льны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
электро́нна-выліча́льны |
электро́нна-выліча́льная |
электро́нна-выліча́льнае |
электро́нна-выліча́льныя |
| Р. |
электро́нна-выліча́льнага |
электро́нна-выліча́льнай электро́нна-выліча́льнае |
электро́нна-выліча́льнага |
электро́нна-выліча́льных |
| Д. |
электро́нна-выліча́льнаму |
электро́нна-выліча́льнай |
электро́нна-выліча́льнаму |
электро́нна-выліча́льным |
| В. |
электро́нна-выліча́льны (неадуш.) электро́нна-выліча́льнага (адуш.) |
электро́нна-выліча́льную |
электро́нна-выліча́льнае |
электро́нна-выліча́льныя (неадуш.) электро́нна-выліча́льных (адуш.) |
| Т. |
электро́нна-выліча́льным |
электро́нна-выліча́льнай электро́нна-выліча́льнаю |
электро́нна-выліча́льным |
электро́нна-выліча́льнымі |
| М. |
электро́нна-выліча́льным |
электро́нна-выліча́льнай |
электро́нна-выліча́льным |
электро́нна-выліча́льных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
праграмава́нне, -я, н. (спец.).
1. гл. праграмаваць.
2. Раздзел прыкладной матэматыкі і вылічальнай тэхнікі, які распрацоўвае метады складання праграм.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
выліча́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Спецыяліст па вылічальнай тэхніцы.
2. Прыбор, які робіць вылічэнні.
|| прым. выліча́льніцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
табуля́тар, ‑а, м.
1. Від вылічальнай машыны.
2. Прыстасаванне ў пішучых машынках для друкавання табліц.
[Ад лац. tabula — дошка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэрміна́л, ‑а, м.
Устройства ў саставе вылічальнай сістэмы, якое прызначана для ўводу інфармацыі ў сістэму і вываду інфармацыі з яе.
[Ад лац. terminalis — які мае адносіны да канца.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аптыміза́цыя, ‑і, ж.
Спец. Працэс надання чаму‑н. аптымальных, найбольш выгадных характарыстык, суадносін. Распрацоўка тэорыі аптымізацыі паліўна-энергетычнага балансу краіны. // Прывядзенне сістэмы ў найлепшы (аптымальны) стан. Электронна-вылічальнай машыне зададзена праграма аптымізацыі размеркавання нагрузкі паміж рабочымі апаратамі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
феры́т, ‑у, М ‑рыце, м.
Спец.
1. Цвёрды раствор вугляроду, які з’яўляецца састаўной часткай сталі і чыгуну.
2. У аўтаматыцы і вылічальнай тэхніцы — скарочаная назва магнітных элементаў, якія выкарыстоўваюцца ў якасці ячэек памяці, стрыжняў у імпульсных трансфарматарах і інш.
[Ад лац. ferrum — жалеза.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
праграмі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.
Спец.
1. Складаць праграму рашэння пэўных задач для вылічальнай машыны. Праграміраваць кіраванне вытворчасцю.
2. Задаваць машыне, устройству і пад. праграму ў выглядзе плана паслядоўных дзеянняў.
3. Складаць план развіцця эканомікі чаго‑н. і сістэмы яе рэгулявання на аснове комплексных праграм (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прагра́ма ж., в разн. знач. програ́мма;
п. дзе́янняў — програ́мма де́йствий;
п. рабо́ты з’е́зда — програ́мма рабо́ты съе́зда;
п. для электро́нна-выліча́льнай машы́ны — програ́мма для электро́нно-вычисли́тельной маши́ны;
п. канцэ́рта — програ́мма конце́рта;
п. па гісто́рыі Белару́сі для агульнаадукацы́йных устано́ў — програ́мма по исто́рии Белару́си для общеобразова́тельных учрежде́ний
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)