Абшалупа́шыць ’вылузаць’ (Бяльк.). Гл. шалупенне, шалупіна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

павылу́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Вылузаць усё, многае. Павылузваць гарох.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шелушить сов. вы́лушчыць, мног. павылу́шчваць, вы́лузаць, мног. павылу́зваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лущить сов.

1. вы́лушчыць, мног. павылу́шчваць, вы́лузаць, мног. павылу́зваць;

2. мед. вы́лушчыць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́лушчыць, ‑шчу, ‑шыш, ‑плыць; зак., што.

Выняць зерне з шкарлупіння, цвёрдай абалонкі; вылузаць. Вавёрка вылушчыла зярняты з яловай шышкі. // Спец. Выдаліць хірургічным спосабам. Вылушчыць пухліну. Вылушчыць хворую костку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)