адхадзі́ць¹, -хаджу́, -хо́дзіш, -хо́дзіць; -хо́джаны; зак., каго-што (разм.).

Вылечыць, выратаваць ад смерці пільным доглядам і клопатамі.

А. хворага.

|| незак. адхо́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вы́лечить сов., прям., перен. вы́лечыць, мног. павыле́чваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выле́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да вылечыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́лечаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вылечыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выле́чны, ‑ая, ‑ае.

Які можна вылечыць. Вылечная хвароба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выле́чванне, ‑я, н.

Дзеянне і працэс паводле знач. дзеясл. вылечваць — вылечыць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

излечи́ть сов. вы́лечыць, мног. павыле́чваць; (рану, язву) загаі́ць, мног. пазаго́йваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

недалячы́ць, ‑лячу, ‑лечыш, ‑лечыць; зак., каго-што.

Не поўнасцю, не зусім вылечыць. Недалячыць раненага.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

павыле́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Вылечыць усіх, многіх або ўсё, многае. Павылечваць хворых. Павылечваць пальцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вярну́ць¹, -ну́, ве́рнеш, ве́рне; -ні́; ве́рнуты; зак., каго-што.

1. Аддаць узятае назад.

В. доўг.

2. Прымусіць або даць магчымасць вярнуцца назад.

В. дамоў.

В. бацьку дзецям.

В. да жыцця (вылечыць).

|| незак. вярта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е і варо́чаць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)