◎ Кызь ’выкрык, якім адганяюць або падзываюць коз’ (Нас., Нар. лекс.). Кантамінацыя кыш (гл.) і казах (гл.). Ва ўсякім разе гэты выкрык звязваецца з назвай казы. Параўн. кызька (гл.), кызя (гл.).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
во́зглас вы́гук, -ку м., во́кліч, -чу м., вы́крык, -ку м.;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
кыш і кш, выкл.
Выкрык, якім адганяюць курэй, птушак. [Антось] устаў, выцягнуў з вогнішча галавешку і запусціў ёю ў сароку. — Кыш, каб ты здохла!.. Бажко.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
восклица́ние ср. во́кліч, -чу м., вы́гук, -ку м.; вы́крык, -ку м.;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
акы́ш, выкл.
Выкрык, якім адпуджваюць курэй, птушак. — Акыш! — раптам пачуўся ў сенцах грозны бас дзядзькі Антося. Брыль. — Акыш, каб цябе! — закрычаў дзед на жураўля. Разанаў.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
вы́гук, ‑у, м.
Гучны вокліч, выкрык. Прамова [Пятрэнкі] раз-пораз перарывалася дружным смехам у зале, выгукамі адабрэння. Краўчанка. Сабраліся мужчыны і пад выгукі «раз, два — узялі!» штурхалі машыну. Дуброўскі.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.) 
вскрик крык, род. кры́ку м., ускры́к, -ку м.; (выкрик) вы́крык, -ку м., вы́гук, -ку м.;
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
вы́клик разг.
1. (вызов) вы́клік, -ку м.;
2. (выкрик) вы́гук, -ку м., вы́крык, -ку м.
 Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс) 
Кыш ’выкрык, якім адганяюць курэй, птушак’ (ТСБМ, ТС, Бяльк., З нар. сл., Нік. Очерки, Чуд.). Укр. киш, рус. кыш ’тс’, балг. къш‑къш ’тс’. Наяўнасць балг. адпаведніка не сведчыць аб прасл. характары выкрыку (гл. Слаўскі, 3, 502).
 Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017) 
ускры́к, ‑у, м.
Разм. Раптоўны, адрывісты крык, выкрык. Раптоўна ўсе хлопцы прыселі, Ліда нават упала, з адчайным ускрыкам затуліўшы .. Верачку. Брыль. З усяго, што было пасля, мне толькі і запомніўся апошні ўскрык бацькі і збялелы як палатно твар забойцы, які ўжо ў наступную хвіліну, відаць, апамятаўшыся, шпурнуў ад сябе касу і кінуўся да бацькі, каб выцягнуць яго на сушэйшае месца... Шуцько.
 Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)