выкрэ́сваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да выкрасаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́красаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад вы́красаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́красіць, ‑рашу, ‑расіш, ‑расіць; зак., што.

Тое, што і вы́красаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкрэ́сванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. выкрэсваць — выкрасаць, выкрасіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́сечы ’высечы’ (БРС, Нас., Бяльк.), ’вы́красаць (агонь)” (Шат.). Гл. сячы. Значэнне ’выкрасаць агонь’ утворана лексіка-семантычным спосабам на базе першага значэння (Шанскі, 1, В, 231).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

высека́ть несов.

1. высяка́ць;

2. (огонь) выкраса́ць, выкрэ́сваць; см. вы́сечь​I;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ву́красіць ’выбіць, высечы крэсівам (агонь)’ (КСТ), літаратурнае вы́красаць і вы́красіць ’тс’. Гл. краса́ць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

вы́сечь​I сов.

1. (вырубить, вырезать) вы́сечы, мног. павысяка́ць;

2. (огонь) вы́красіць, вы́красаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыкраса́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Выкрасаць у вялікай колькасці. На шолах спелай збажыны Агонь бялюткі ды зялёны Павыкрасалі п[е]руны З калматай хмарышчы свінцовай. Бялевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вы́ґрасіць ’выкрасаць агонь’ (мін., Нар. лекс.). Гл. выкрасіць з азванчэннем к, характэрным для некаторых гаворак Міншчыны, звычайна ў інтэрвакальным становішчы; параўн. стаган (з рус. стакан ’шклянка’) і пад., тут, магчыма, у выніку адштурхоўвання ад вы́красіць ’пафарбаваць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)