рэ́пер

‘выканаўца рэпа’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рэ́пер рэ́перы
Р. рэ́пера рэ́пераў
Д. рэ́перу рэ́перам
В. рэ́пера рэ́пераў
Т. рэ́перам рэ́перамі
М. рэперу рэ́перах

Крыніцы: nazounik2008, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

танцо́ўшчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Артыст балета, выканаўца танцаў.

|| ж. танцо́ўшчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

металі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (разм.)

1. Рабочы металапрамысловасці.

2. Выканаўца або прыхільнік рок-музыкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бард, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

Паэт і музыкант, выканаўца ўласных песень.

|| прым. ба́рдаўскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

часту́шечник, часту́шечница разг. выкана́ўца прыпе́вак;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ігро́к, іграка́, мн. ігракі́, іграко́ў, м.

1. Удзельнік якой-н. ігры (спартыўнай, картачнай і інш.).

І. у шахматы.

Заўзяты і.

2. Выканаўца (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фартэпіяні́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Выканаўца музычных твораў на фартэпіяна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часту́шачнік, ‑а, м.

Разм.

1. Выканаўца частушак.

2. Аўтар частушак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бяссло́ўны, -ая, -ае.

1. Выказаны без слоў.

Б. дакор.

2. Маўклівы, які лічыць за лепшае не выказваць сваіх думак.

Б. выканаўца.

|| наз. бяссло́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кінагеро́й, ‑я, м.

Кінаакцёр, выканаўца галоўнай мужчынскай ролі ў кінафільме; герой кінафільма.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)