выкана́ўца, -ы, мн. -ы, -аў, м. і ж.

Той, хто выконвае што-н.

В. работ.

В. ролі Паўлінкі.

Судовы в. (службовая асоба, якая ажыццяўляе рашэнні суда па выканаўчых лістах).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

выкана́ўца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. выкана́ўца выкана́ўцы
Р. выкана́ўцы выкана́ўцаў
Д. выкана́ўцы выкана́ўцам
В. выкана́ўцу выкана́ўцаў
Т. выкана́ўцай
выкана́ўцаю		 выкана́ўцамі
М. выкана́ўцы выкана́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выкана́ўца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. выкана́ўца выкана́ўцы
Р. выкана́ўцы выкана́ўцаў
Д. выкана́ўцу выкана́ўцам
В. выкана́ўцу выкана́ўцаў
Т. выкана́ўцам выкана́ўцамі
М. выкана́ўцу выкана́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

выкана́ўца м. исполни́тель;

судо́вы в. — суде́бный исполни́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

выкана́ўца, ‑ы, м. і ж.

1. Той, хто выконвае ажыццяўляе што‑н. Выканаўца работ. □ [Камісар:] — Каб ніводная душа не ведала аб гэтай справе, выканаўцамі будзеце вы асабіста. Лынькоў.

2. Той, хто выступае з выкананнем мастацкага твора. Дыктар коратка называў аўтараў музыкі і выканаўцаў. Новікаў.

•••

Судовы выканаўца — службовая асоба, якая ажыццяўляе рашэнні суда па выканаўчых лістах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выкана́ўца м.

1. áusführende Peгsón; áusführendes Orgán;

выкана́ўца абавя́зкаў Stéllvertreter m -s, -;

выкана́ўца абавя́зкаў дырэ́ктара stéllvertredender Diréktor;

часо́вы выкана́ўца абавя́зкаў interimístisch

2. (артыст) Dársteller m -s, -, Interprét m -en, -en;

выкана́ўца наро́дных пе́сень Vólksliedersänger m -s, -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

Судовы выканаўца 10/112

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

судовы выканаўца

т. 15, с. 255

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

выкана́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. выкана́вец выканаўцы
Р. выканаўца выканаўцаў
Д. выканаўцу выканаўцам
В. выканаўца выканаўцаў
Т. выканаўцам выканаўцамі
М. выканаўцу выканаўцах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

исполни́тель выкана́ўца, -цы м.;

исполни́тель ро́ли выкана́ўца ро́лі;

суде́бный исполни́тель судо́вы выкана́ўца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)