вы́дернутый вы́рваны, мног. павырыва́ны, вы́драны, мног. павыдзіра́ны; вы́скубены, мног. павыскуба́ны, павыску́бваны; вы́шмаргнуты, мног. павышмо́ргваны; вы́цягнуты, мног. павыця́гваны; см. вы́дернуть;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навыдзіра́ць сов. (во множестве)

1. вы́тащить, вы́рвать, вы́дернуть;

2. вы́драть, вы́рвать;

1, 2 см. вы́драць 1, 2

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыдзіра́ць сов. (о многом)

1. вы́тащить, вы́рвать, вы́дернуть;

2. вы́рвать, вы́драть;

3. вы́царапать;

1-3 см. вы́драць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павырыва́ць I сов. (о многом) вы́рвать, повырыва́ть, вы́дернуть; см. вы́рваць I 1

павырыва́ць II сов. (о многом) вы́рыть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навыця́гваць сов., разг. (во множестве)

1. вы́дернуть;

2. вы́двинуть; вы́тащить;

3. вы́тащить;

1-3 см. вы́цягнуць 1, 2, 6

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

навырыва́ць I сов. (во множестве) вы́рвать; вы́дернуть; удали́ть; см. вы́рваць I 1

навырыва́ць II сов. (во множестве) вы́рыть; см. вы́рыць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

исто́ргнуть сов., уст.

1. (выбросить) вы́кінуць; (извергнуть — ещё) вы́вергнуць;

2. (вырвать) вы́рваць; (выхватить — ещё) вы́хапіць; (выдернуть) вы́рваць; (освободить — ещё) вы́зваліць;

3. перен. (вызвать, заставить появиться) вы́клікаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́рваць I сов.

1. вы́рвать, вы́дернуть; (зуб — ещё) удали́ть;

в. газе́ту з рук — вы́рвать газе́ту из рук;

2. перен. вы́рвать;

в. прызна́нне — вы́рвать призна́ние;

3. (лён, коноплю) вы́теребить, вы́дергать;

в. з ко́ранем — вы́рвать с ко́рнем;

в. з го́рла — вы́рвать из го́рла;

в. з зубо́ў — вы́рвать из зубо́в

вы́рваць II сов., безл. вы́рвать, стошни́ть, вы́тошнить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

павыця́гваць сов. (о многом)

1. вы́дернуть;

2. (извлечь вставленное) вы́двинуть; (переместить, двигая вперёд — ещё) вы́тащить;

3. (занозы и т.п.) вы́тащить, вы́нуть, извле́чь;

4. (всасывая в себя, извлечь) вы́тянуть;

5. (вентилируя, устранить, удалить) вы́тянуть;

6. вы́тащить;

7. вы́тянуть, протяну́ть;

8. (растянуть в длину) вы́тянуть;

9. перен., разг. вы́тащить;

10. (помочь справиться с чем-л.) вы́тянуть;

11. (украсть) вы́тащить;

12. (с трудом получить) вы́тянуть;

1-12 см. вы́цягнуць 1-12

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ува́рваць несов.

1. в разн. знач. ува́ривать;

2. тех. вва́ривать;

1, 2 см. увары́ць

уварва́ць сов.

1. прям., перен. (выдернуть) урва́ть;

у. жме́ню се́на — урва́ть клок се́на;

ён імкне́цца пабо́льш у. — он стреми́тся побо́льше урва́ть;

у. во́льную хвілі́ну — урва́ть свобо́дную мину́ту;

2. (укусить) хвати́ть;

саба́ка ўварва́ў за нагу́ — соба́ка хвати́ла за́ ногу;

3. разг. отня́ть;

ко́лькі ты мне здаро́ўя ўварва́ў! — ско́лько ты у меня́ здоро́вья о́тнял!;

у. кусо́к — урва́ть (отхвати́ть) кусо́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)