истоще́ние

1. (изнурение) змардава́нне, -ння ср.; (потеря сил) знясі́ленне, -ння ср.;

2. (о почве) спусташэ́нне, -ння ср., абяспло́джванне, -ння ср., высі́льванне, -ння ср.;

3. (исчерпывание) вычарпа́нне, -ння ср.; выдаткава́нне, -ння ср.; расхо́даванне, -ння ср.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

фіксава́ць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; незак., што.

1. Спец. Замацоўваць што‑н. у адпаведным становішчы. Фіксаваць рэйку.

2. Адзначаючы, вылучаць, замацоўваць што‑н. у свядомасці, памяці і пад. Хвіліны ўтрапення, разгубленасці мінулі, і.. [Шыковіч] усё востра прыкмячаў, усё фіксаваў у памяці. Шамякін. // Адзначаць, замацоўваць з дапамогай запісу, фатаграфіі і пад. Выдаткаванне электраэнергіі фіксуе лічыльнік. □ Выхад з друку кожнага дыялектнага слоўніка трэба толькі вітаць, асабліва калі ён фіксуе яшчэ мала даследаваныя гаворкі. «Полымя».

3. Сканцэнтроўваць, накіроўваць. Фіксаваць увагу.

4. Канчаткова ўстанаўліваць, замацоўваць. Фіксаваць заработную плату.

5. Спец. Апрацоўваць якім‑н. рэактывам клеткі і тканкі жывых арганізмаў для кансервацыі іх структуры і хімічнага саставу. Фіксаваць тканку фармалінам.

6. У фатаграфіі — апрацоўваць фіксажам. Фіксаваць фотаплёнку.

7. Пакрываць фіксатывам. Фіксаваць малюнак.

8. Спец. Усмоктваць, засвойваць. Карэнні раслін фіксуюць глебавую кіслату.

[Ад фр. fixer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

убива́ние ср.

1. забіва́нне, -ння ср.;

2. ні́шчанне, -ння ср., знішчэ́нне, -ння ср.;

3. прыгне́чанне, -ння ср.; ашаламле́нне, -ння ср.;

4. тра́та, -ты ж.; расхо́даванне, -ння ср., выдаткава́нне, -ння ср.; неоконч. выдатко́ўванне, -ння ср.; марнава́нне, -ння ср.;

5. убіва́нне, -ння ср., утрамбо́ўванне, -ння ср.; см. убива́ть​ 1—5;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)