бяло́к

‘частка птушынага яйца; абалонка вока’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. бяло́к бялкі́
Р. бялка́ бялко́ў
Д. бялку́ бялка́м
В. бяло́к бялкі́
Т. бялко́м бялка́мі
М. бялку́ бялка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

жы́ўчык

‘прыкметнае для вока біццё артэрыі; сперматазоід’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. жы́ўчык жы́ўчыкі
Р. жы́ўчыка жы́ўчыкаў
Д. жы́ўчыку жы́ўчыкам
В. жы́ўчык жы́ўчыкі
Т. жы́ўчыкам жы́ўчыкамі
М. жы́ўчыку жы́ўчыках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

святлабо́язь, -і, ж.

Павышаная да болю адчувальнасць вока да святла.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сятча́тка, -і, ДМ -тцы, ж.

Унутраная святлоадчувальная абалонка вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́марач, -ы, ж. (разм.).

Глухое месца; цемра.

Такая н., хоць вока выкалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рагаві́ца, -ы, мн. -ы, -ві́ц, ж.

Празрыстая вонкавая абалонка вока.

Перасадка рагавіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́чны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да вока (у 1 знач.).

В. яблык.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хруста́лік, -а, мн. -і, -аў, м.

Частка вока ў выглядзе празрыстай дваякавыпуклай лінзы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пігмента́цыя, -і, ж. (спец.).

Афарбоўка тканак жывых арганізмаў, абумоўленая наяўнасцю пігменту.

П. вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сасу́дзісты, -ая, -ае.

Які складаецца з сасудаў, мае адносіны да іх.

Сасудзістая тканка вока.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)