Verbum

фондаадда́ча, ‑ы, ж.

Выпуск прадукцыі на адзінку вартасці вытворчых асноўных фондаў (асноўнага капіталу).

дэнаміна́цыя, ‑і, ж.

Змяненне намінальнай вартасці грашовых знакаў для стабілізацыі валюты і спрашчэння разлікаў.

[Ад лац. denominatio — перайменаванне.]

ру́пія, ‑і, ж.

Грашовая адзінка ў Індыі, Пакістане і некаторых іншых краінах; манета адпаведнай вартасці.

[Ад санскр. rüpyam.]

эгаты́зм, ‑у, м.

Кніжн. Перабольшаная думка пра сваю асобу, пра свае вартасці і значэнне; самаўлюбёнасць.

[Англ. egotism ад лац. ego — я.]

су́мавы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які характарызуе што‑н. з боку вартасці, грашовай сумы. Сумавае выражэнне плана.

захвалі́ць, ‑хвалю, ‑хваліш, ‑хваліць; зак., каго-што.

Разм. Празмерна расхваліць, пераацаніць чые‑н. заслугі, вартасці. Захваліць вучня.

капіталіза́цыя, ‑і, ж.

1. Пераход на капіталістычны шлях развіцця; укараненне форм капіталістычнай гаспадаркі. Капіталізацыя сельскай гаспадаркі.

2. Ператварэнне прыбавачнай вартасці ў капітал (у 1 знач.).

3. Вызначэнне вартасці прадпрыемства або іншай маёмасці па гадавых даходах ад іх і існуючаму ў даны перыяд уліковаму працэнту ў капіталістычным грамадстве.

звышлімі́тны, ‑ая, ‑ае.

Які перавышае вызначаны ліміт. Звышлімітнае выкарыстанне электраэнергіі. // Які перавышае вызначаны ліміт па вартасці. Звышлімітнае будаўніцтва.

трэцеразра́дны, ‑ая, ‑ае.

Які належыць да трэцяга разраду. Трэцеразрадная майстэрня. // Разм. Невысокай якасці, вартасці, вельмі пасрэдны. Трэцеразрадны спецыяліст.

трэцяра́дны, ‑ая, ‑ае.

Малаістотны, малазначны. Трэцярадная справа. Трэцярадная роля. // Невысокі па сваёй вартасці, па майстэрству; пасрэдны. Трэцярадны твор.