качэ́ўнік, -а,
Чалавек, які вядзе качавы лад жыцця;
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
качэ́ўнік, -а,
Чалавек, які вядзе качавы лад жыцця;
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пілігры́м, -а,
1. Паломнік, вандроўны багамолец.
2.
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падаро́жнік¹, -а,
1. Той, хто падарожнічае,
2. Той, хто знаходзіцца ў дарозе, прахожы.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
скита́лец бадзя́га, -гі
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ваяжо́р, ‑а,
1. Падарожнік;
2. Тое, што і коміваяжор.
[Фр. voyageur.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
путеше́ственник падаро́жнік, -ка
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пу́тник падаро́жны, -нага
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
марапла́вец, ‑лаўца,
Падарожнік,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вандро́вец, ‑роўца,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)