прыко́лка

‘шпілька для валасоў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прыко́лка прыко́лкі
Р. прыко́лкі прыко́лак
Д. прыко́лцы прыко́лкам
В. прыко́лку прыко́лкі
Т. прыко́лкай
прыко́лкаю		 прыко́лкамі
М. прыко́лцы прыко́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ку́дзер, -а, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

Кучаравая пасма валасоў; локан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бу́клі, -яў, адз. -я, -і, ж. (уст.).

Завітыя кольцамі пасмы валасоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бігудзі́, нескл., мн.

Трубачкі для завіўкі валасоў.

Накруціць валасы на б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ло́кан, -а, мн. -ы, -аў, м.

Кучаравая ці завітая пасма валасоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зако́лка, -і, ДМ -лцы, мн. -і, -лак, ж.

Шпілька для валасоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

віхо́р², -хра́, мн. -хры́, -хро́ў, м.

Узнятая ўверх пасма валасоў.

Прыгладзіць віхры.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фіксатуа́р, -у, м.

Памада для валасоў, для надання патрэбнай формы мужчынскай прычосцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

фен, -а, мн. -ы, -аў, м.

Электрычны прыбор для сушкі валасоў нагрэтым паветрам.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

по́стрыг, -у, м.

Царкоўны абрад прыняцця манаства, які суправаджаецца падстрыганнем валасоў.

Прыняць п.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)