прыко́лка

‘шпілька для валасоў’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. прыко́лка прыко́лкі
Р. прыко́лкі прыко́лак
Д. прыко́лцы прыко́лкам
В. прыко́лку прыко́лкі
Т. прыко́лкай
прыко́лкаю		 прыко́лкамі
М. прыко́лцы прыко́лках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)