ше́леп уст. бізу́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плётка¹, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.

Раменны, вяровачны і пад. бізун.

Раменная п.

|| прым. плётачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ара́пнік, ‑а, м.

Кароткі раменны бізун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ура́дніцкі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ўрадніка, належыць яму. Урадніцкі бізун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адця́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.

1. гл. адцягнуць.

2. Рух, пры якім халодная зброя, бізун і пад. пры ўдары адцягваецца крыху назад (спец.).

Удар з адцяжкай.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

раме́ньчыкавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да раменьчыка, які складаецца з раменьчыкаў. Раменьчыкавы бізун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нага́йка ж. нага́йка, -кі ж.; (плеть) бізу́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плётка ж. нага́йка, -кі ж.; (плеть) бізу́н, -на́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

канчу́к, ‑а́, м.

Разм. Раменны бізун. Хлопцы карчмара былі гультаі, і Борух.. паганяў іх канчуком. Бядуля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біч¹, -а́, мн. -ы́, -о́ў, м.

1. Бізун, сплецены з дробных раменьчыкаў.

Ударыць бічом.

Б. сатыры (перан.).

2. Ударная частка некаторых механізмаў.

Бічы ў цапах.

3. перан., каго-чаго. Бедства, няшчасце.

Брак — б. вытворчасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)