нага́йка
‘бізун’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
нага́йка |
нага́йкі |
| Р. |
нага́йкі |
нага́ек |
| Д. |
нага́йцы |
нага́йкам |
| В. |
нага́йку |
нага́йкі |
| Т. |
нага́йкай нага́йкаю |
нага́йкамі |
| М. |
нага́йцы |
нага́йках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
нага́йка, -і, ДМ -йцы, мн. -і, -га́ек, ж.
Кароткі раменны плецены бізун.
Казацкая н.
|| прым. нага́ечны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ше́леп уст. бізу́н, -на́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плётка¹, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так, ж.
Раменны, вяровачны і пад. бізун.
Раменная п.
|| прым. плётачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ара́пнік, ‑а, м.
Кароткі раменны бізун.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ура́дніцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да ўрадніка, належыць яму. Урадніцкі бізун.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адця́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.
1. гл. адцягнуць.
2. Рух, пры якім халодная зброя, бізун і пад. пры ўдары адцягваецца крыху назад (спец.).
Удар з адцяжкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
раме́ньчыкавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да раменьчыка, які складаецца з раменьчыкаў. Раменьчыкавы бізун.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нага́йка ж. нага́йка, -кі ж.; (плеть) бізу́н, -на́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
плётка ж. нага́йка, -кі ж.; (плеть) бізу́н, -на́ м.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)