Verbum

цэ́гліна, ‑ы, ж.

Разм. Тое, што і цагліна. Патрэскалася зямля, як разбітая цэгліна. Бядуля.

півава́рня, ‑і, ж.

Уст. Піваварны завод. Далёка на ўзгорку.. стаіць піваварня з высачэзным комінам. Бядуля.

гі́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.

Разм. Абзывацца прарэзлівымі, адрывістымі гукамі. Казакі гікалі, свісталі, спявалі. Бядуля.

рассыце́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Разм. Зрабіцца сытым; растаўсцець. [Лявон] рассыцеў і панам сам зрабіўся. Бядуля.

самашанава́нне, ‑я, н.

Шанаванне самога сябе. Завостраныя .. рыжаватыя вусы гаварылі аб вялікім самашанаванні шляхціца. Бядуля.

асалаве́ласць, ‑і, ж.

Уласцівасць асалавелага. Зноў знікла асалавеласць, з явілася яшчэ большая натхнёнасць, чым раней. Бядуля.

канчу́к, ‑а́, м.

Разм. Раменны бізун. Хлопцы карчмара былі гультаі, і Борух.. паганяў іх канчуком. Бядуля.

кліенту́ра, ‑ы, ж., зб.

Кліенты. Калі справа правальвалася, вінаватым у вачах кліентуры бывае толькі адвакат. Бядуля.

кра́дучыся,

1. Дзеепрысл. незак. ад красціся.

2. прысл. Употай, скрытна, крадком. Дзеці ціхенька, крадучыся, забаўляліся. Бядуля.

кавалёў, ‑лёва.

Які належыць кавалю. Кавалёў сын. □ Чырвонаармеец.. глянуў здалёку на шыбы новай кавалёвай хаты. Бядуля.