берэ́т, ‑а,
Круглы, звычайна мяккі без казырка мужчынскі і жаночы галаўны ўбор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
берэ́т, ‑а,
Круглы, звычайна мяккі без казырка мужчынскі і жаночы галаўны ўбор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кухля́нка, ‑і,
Верхняя кашуля з футра ў народаў Поўначы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загарэ́лы, ‑ая, ‑ае.
Цёмны, смуглы ад загару.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
байда́ра, ‑ы,
Абцягнутая шкурай промыславая лодка вялікай грузападымальнасці, якой карыстаюцца на Камчатцы і Алеуцкіх астравах.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падрабя́зны, ‑ая, ‑ае.
Вельмі грунтоўны, дакладны, з усімі дэталямі і дробязямі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
жаро́ўня, ‑і;
Невялікая металічная пасудзіна для гарачага вуголля, якая выкарыстоўваецца ў якасці печкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пушні́на, ‑ы,
Шкуры пушных жывёл, з якіх вырабляюць футра, футравыя тавары.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
каю́т-кампа́нія, ‑і,
Агульнае памяшканне на судне, дзе харчуюцца і адпачываюць пасажыры, а на ваенных суднах — афіцэры.
[Ад гал. kajuit — каюта і фр. compagnie — грамада.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
запа́дзіна, ‑ы,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ікла́сты, ‑ая, ‑ае.
З вялікімі ікламі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)