хвараві́та-бле́дны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
хвараві́та-бле́дны |
хвараві́та-бле́дная |
хвараві́та-бле́днае |
хвараві́та-бле́дныя |
| Р. |
хвараві́та-бле́днага |
хвараві́та-бле́днай
хвараві́та-бле́днае |
хвараві́та-бле́днага |
хвараві́та-бле́дных |
| Д. |
хвараві́та-бле́днаму |
хвараві́та-бле́днай |
хвараві́та-бле́днаму |
хвараві́та-бле́дным |
| В. |
хвараві́та-бле́дны (неадуш.)
хвараві́та-бле́днага (адуш.) |
хвараві́та-бле́дную |
хвараві́та-бле́днае |
хвараві́та-бле́дныя (неадуш.)
хвараві́та-бле́дных (адуш.) |
| Т. |
хвараві́та-бле́дным |
хвараві́та-бле́днай
хвараві́та-бле́днаю |
хвараві́та-бле́дным |
хвараві́та-бле́днымі |
| М. |
хвараві́та-бле́дным |
хвараві́та-бле́днай |
хвараві́та-бле́дным |
хвараві́та-бле́дных |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
бле́дный прям., перен. бле́дны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
памярцве́лы, -ая, -ае.
З прыметамі смерці, смяротна бледны.
П. твар.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
малакро́ўны, -ая, -ае.
1. Які хварэе на малакроўе.
Малакроўнае дзіця.
2. Бледны ад малакроўя.
М. твар.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пазеляне́лы, -ая, -ае.
1. Пакрыты зялёнай цвіллю, раскаю, мохам і пад.
Пазелянелая страха.
2. Пра колер твару: бледны, зямлістага адцення.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апа́л², -у, м.
Мінерал, бледны шклопадобны камень, некаторыя гатункі якога лічацца каштоўнымі.
Пярсцёнак з белым апалам.
|| прым. апа́лавы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
бяскро́ўны, -ая, -ае.
1. Які змяшчае ў сабе малую колькасць крыві; вельмі бледны.
Бяскроўныя вусны.
2. Які адбываецца без кровапраліцця.
Бяскроўная перамога.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
анемі́чны, -ая, -ае.
1. гл. анемія; малакроўны.
2. перан. Вялы, бледны, кволы, бяздзейны.
А. выгляд.
|| наз. анемі́чнасць, -і, ж. (да 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зямлі́сты, -ая, -ае.
1. Які змяшчае многа часцінак зямлі (у 4 знач.; спец.).
З. торф.
2. Пра колер твару: шаравата-бледны.
З. твар.
|| наз. зямлі́стасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
памярцве́лы, ‑ая, ‑ае.
Такі, як у мёртвага, смяротна-бледны, змярцвелы; застылы. Памярцвелыя губы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)