бессты́жий прост., обл. бессаро́мны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наха́бны, -ая, -ае.

Які вызначаецца нахабствам, бессаромны, бесцырымонны.

|| наз. наха́бнасць, -і, ж.

Н. у паводзінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бессаро́мнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Бессаромны, нясціплы чалавек.

|| ж. бессаро́мніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

не́хрысць, -я, мн. -і, -яў, м. (разм., лаянк.).

Бессаромны, бессардэчны чалавек.

Ці ж мы нехрысці якія?

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сараматні́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).

Бессаромны чалавек; той, хто парушае правілы прыстойнасці.

|| ж. сараматні́ца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бессо́вестный (нечестный) несумле́нны, бессаро́мны; (наглый) наха́бны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наха́бнік, -а, мн. -і, -аў, м.

Бессаромны, бесцырымонны чалавек.

|| ж. наха́бніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

|| прым. наха́бніцкі, -ая, -ае.

Н. ўчынак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бессаро́мнік, ‑а, м.

Разм. Той, хто не падпарадкоўваецца правілам прыстойнасці; нясціплы, бессаромны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сараматны́, ‑ая, ‑ое.

Бессаромны, непрыстойны. — А што гэта — халуй? — запытаў Паўлік. [Андрушка:] — Гэта такое сараматное слова. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паха́бны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Непрыстойны, бессаромны. Вэня міргнуў Стафанковічыку, той адказаў яму такім жа пахабным міргам. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)