беспреста́нный бесперапы́нны; (беспрерывный) безупы́нны, няспы́нны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кровазваро́т, -у, М -ро́це, м.

Бесперапынны рух крыві па сасудах крывяноснай сістэмы ў целе чалавека або жывёліны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пермане́нтны, ‑ая, ‑ае.

Бесперапынны, пастаянны. Перманентная рэвалюцыя.

[Лац. permanens, permanentis.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мітусня́, -і́, ж.

1. Хуткі і бесперапынны рух у розных напрамках.

2. Паспешнае хаатычнае перамяшчэнне з месца на месца.

3. Бязладнае мільганне перад вачыма.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кругаваро́т, -у, М -ро́це, м.

1. Працэс, які бесперапынна перыядычна паўтараецца.

К. вады ў прыродзе.

2. Увогуле бесперапынны рух, змяненне чаго-н.

К. жыцця.

К. падзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

беспрабу́дны, -ая, -ае.

1. Пра сон: моцны, працяглы.

Б. сон.

Спаць беспрабудна (прысл.).

2. перан. Пра п’яніц, п’янства: бесперапынны, пастаянны.

Б. п’яніца.

|| наз. беспрабу́днасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

грузапато́к, ‑у, м.

Масавы, бесперапынны рух грузаў па шляхах зносін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бесперабо́йны, ‑ая, ‑ае.

Які адбываецца без перабояў, без затрымак; бесперапынны. Бесперабойная работа, сувязь.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зало́жны, ‑ая, ‑ае.

Абл. Бесперапынны, настойлівы, упарты. Вецер заложны шуміць, не сціхае. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Неўстаёнцы ’не ўстаяць, рупець (кудысьці)’ (Сцяц.). Выразны паланізм, зыходная форма nieustający ’пастаянны, бесперапынны’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)