Verbum

ко́зыт, -у, М -зыце, м.

Адчуванне лёгкага нервовага раздражнення, якое выклікаецца дотыкам да скуры.

Баяцца козыту.

стра́шыць, -шу, -шыш, -шыць; незак., каго (што).

Прымушаць баяцца каго-, чаго-н., выклікаць у каго-н. страх.

С. дзяцей.

пало́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; незак.

Даходзіць да стану страху, баяцца.

|| зак. спало́хацца, -аюся, -аешся, -аецца і напало́хацца, -аюся, -аешся, -аецца.

уро́кі, -аў, адз. уро́к, -у, м. (разм.).

Паводле народных уяўленняў: няшчасце, хвароба, пашкоджанне, выкліканыя благім вокам ці дрэнным словам.

Баяцца ўрокаў.

апаса́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак., каго-чаго або з інф.

Тое, што і баяцца (у 1 знач.); сцерагчыся чаго-н.

А. прастуды.

дрэ́йфіць, -флю, -фіш, -фіць; незак. (разм.).

Паддавацца пачуццю страху, баяцца, адступаць перад цяжкасцямі.

Не трэба д. — усё будзе добра.

|| зак. здрэ́йфіць, -флю, -фіш, -фіць.