картапля́нік

бацвінне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. картапля́нік картапля́нікі
Р. картапля́ніку картапля́нікаў
Д. картапля́ніку картапля́нікам
В. картапля́нік картапля́нікі
Т. картапля́нікам картапля́нікамі
М. картапля́ніку картапля́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

картафля́нік

бацвінне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. картафля́нік картафля́нікі
Р. картафля́ніку картафля́нікаў
Д. картафля́ніку картафля́нікам
В. картафля́нік картафля́нікі
Т. картафля́нікам картафля́нікамі
М. картафля́ніку картафля́ніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рэ́пнік, ‑у, м.

Бацвінне рэпы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бура́чнік, ‑у, м., зб.

Бацвінне буракоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бручко́ўнік, ‑у, м.

Бручкавае бацвінне, лісце бручкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

квашени́на ж., с.-х. ква́шанае бацві́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ботви́нья ж., кул. халадні́к, -ку́ м., бацві́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

упляска́цца, уплешчацца; зак.

Разм.

1. Ушчыльніцца, стаць больш цвёрдым. Ралля ўпляскалася дажджом.

2. Увайсці, убіцца ў зямлю. Бацвінне ўпляскалася ў грады.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

щи ед. нет (из капусты)а́раная) капу́ста; (из зелени) бацві́нне, -ння ср.;

зелёные щи бацві́нне;

све́жие (лени́вые) щи све́жая капу́ста;

ки́слые щи кі́слая капу́ста.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ботва́ ж. бацві́нне, -ння ср.; наці́на, -ны ж.;

свеклови́чная ботва́ бура́чнік, -ку м.; бацві́нне, -ння ср.;

карто́фельная ботва́ бульбо́ўнік, -ку м.;

морко́вная ботва́ марко́ўнік, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)