вадаём, -а, мн. -ы, -аў, м.

Натуральная або штучная ўпадзіна, напоўненая вадой; басейн.

Натуральны в.

|| прым. вадаёмны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вугляно́сны, ‑ая, ‑ае.

Багаты каменным вугалем. Вугляносны басейн. Вугляносны пласт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бассе́йн в разн. знач. басе́йн, -на м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

салі́льны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаны, служыць для салення, засолу. Салільны басейн.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

се́птык, ‑а, м.

Спец. Басейн у каналізацыйнай сетцы для ачысткі сцёкавых вод.

[Англ. septie ад грэч. sēpticós — гніласны, гнойны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кузба́сс (Кузне́цкий бассе́йн) Кузба́с, -са м. (Кузне́цкі басе́йн).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

саля... (гл. соле...).

Першая састаўная частка складаных слоў; ужыв. замест «соле...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр.: салявар, саляварня, салявоз, салякоп, саляносны (басейн), саляпромысел, саляфабрыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пла́вальны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да плавання. // Які служыць для плавання, прызначаны для плавання. Плавальны басейн.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вадазбо́р, ‑у, м.

1. Збіранне, накапленне вады.

2. Плошча, з якой рака збірае ваду; басейн. Вадазбор ракі Прыпяці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Донба́сс (Доне́цкий у́гольный бассе́йн) Данба́с, -са м. (Дане́цкі ву́гальны басе́йн).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)