ра́тнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Воін, баец (уст. і высок.).

2. У царскай Расіі: радавы салдат дзяржаўнага апалчэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

будзёнавец, -наўца, мн. -наўцы, -наўцаў, м. (гіст.).

Баец Першай Коннай арміі, якой камандаваў С. М. Будзённы ў гады Грамадзянскай вайны 1917—1922 гг.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

во́ін, -а, мн. -ы, -аў, м. (высок.).

Той, хто змагаецца з ворагам, ваеннаслужачы, баец.

Воін беларускай арміі.

Адзін у полі не в. (прыказка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бое́ц в разн. знач. бае́ц, род. байца́ м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

конарме́ец, ‑мейца, м.

Баец коннай арміі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апалчэ́нец, -нца, мн. -нцы, -нцаў, м.

Чалавек, які ўступіў у апалчэнне, удзельнік, баец апалчэння.

|| ж. апалчэ́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. апалчэ́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зараджа́ючы, ‑ага, м.

Баец, які зараджае гармату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зараджа́льшчык, ‑а, м.

Спец. Баец, які зараджае гармату.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аўтама́тчык, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Рабочы, які абслугоўвае аўтамат (у 1 знач.).

2. Баец, узброены аўтаматам (у 2 знач.).

|| ж. аўтама́тчыца, -ы, мн. -ы, -чыц (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

партыза́н, -а, мн. -ы, -за́н і -за́наў, м.

Удзельнік партызанскай вайны, баец партызанскага атрада.

Партызаны — народныя мсціўцы.

|| ж. партыза́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак.

|| прым. партыза́нскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)