душагу́бка

‘човен; аўтамашына для масавага знішчэння людзей атрутным газам’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. душагу́бка душагу́бкі
Р. душагу́бкі душагу́бак
Д. душагу́бцы душагу́бкам
В. душагу́бку душагу́бкі
Т. душагу́бкай
душагу́бкаю
душагу́бкамі
М. душагу́бцы душагу́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ві́ліс, ‑а, м.

Разм. Легкавая аўтамашына маркі Віліс.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

малакаво́з, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Аўтамашына з цыстэрнай для перавозкі малака.

2. Той, хто займаецца перавозкай малака.

|| прым. малакаво́зны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

бензацыстэ́рна, ‑ы, ж.

Цыстэрна для захоўвання і перавозкі бензіну. // Вагон або аўтамашына з такой цыстэрнай.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

двухто́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Аўтамашына грузападымальнасцю ў дзве тоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тралейво́з, ‑а, м.

Грузавая аўтамашына з электрарухавіком, які атрымлівае ток ад падвесных правадоў тралейбуснай сеткі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трохто́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Разм. Аўтамашына грузападымальнасцю ў тры тоны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

душагу́бка, -і, ДМ -бцы, мн. -і, -бак, ж.

1. гл. душагуб.

2. Вузкая, няўстойлівая лодка (разм.).

3. Спецыяльная аўтамашына, у якой нямецка-фашысцкія захопнікі знішчалі людзей шляхам удушэння атрутнымі газамі (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усюдыхо́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Аўтамашына на гусенічным хаду, прызначаная для язды ў цяжкіх дарожных умовах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мнагато́нны, ‑ая, ‑ае.

1. Вагон у некалькі тон; вельмі цяжкі. Мнагатонная глыба.

2. Умяшчальнасцю ў некалькі тон. Мнагатонная аўтамашына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)