душагу́бка

‘човен; аўтамашына для масавага знішчэння людзей атрутным газам’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. душагу́бка душагу́бкі
Р. душагу́бкі душагу́бак
Д. душагу́бцы душагу́бкам
В. душагу́бку душагу́бкі
Т. душагу́бкай
душагу́бкаю		 душагу́бкамі
М. душагу́бцы душагу́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)