ачу́ньванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. ачуньваць — ачуняць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́здороветь сов. ачуня́ць, мног. паачу́ньваць; (поправиться) папра́віцца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паачу́ньваць, ‑ае; ‑аем, ‑аеце, ‑аюць; зак.

Ачуняць — пра ўсіх, многіх. Хворыя паачуньвалі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́ходиться​I сов. (выздороветь) прост. вы́хадзіцца, акрыя́ць, ачуня́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ача́пацца ’абвешацца чым-небудзь, многа надзець на сябе (міёр., Крыўко, вусн. паведамл.). Ад чапаць ’чапляць’.

Ачапа́цца ’ачуняць, паправіцца’ (Шат.), укр. чарніг. очапатися ’апрытомнець’. Ад чапаць ’павольна хадзіць’; да семантыкі параўн. выхадзіцца ’акрыяць пасля хваробы, выздаравець’, прэфіксацыя, магчыма, пад уплывам ачуняць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

адпі́цца, адап’юся, адап’ешся, адап’ецца; адап’ёмся, адап’яцеся; заг. адпіся; зак.

Разм. Паздаравець, набрацца сіл, ачуняць, часта п’ючы што‑н. Адпіцца малаком.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

поздорове́ть сов. паздараве́ць; (выздороветь) ачуня́ць; (поправиться) папра́віцца; (стать сильнее) падужэ́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

попра́виться

1. (исправить ошибку) папра́віцца;

2. (выздороветь) папра́віцца, паздараве́ць, ачуня́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

оклема́ться сов., обл. (выздороветь) ачуня́ць; (прийти в себя) ачу́цца, ачу́хацца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́здаравець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Стаць здаровым, паправіцца пасля хваробы; ачуняць. [Маці:] — Выздаравееш і зноў з дзецьмі пабяжыш гуляць на вуліцу. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)