паара́ны вспа́ханный; см. па-ара́ць 1

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заара́ць², -ару́, -арэ́ш, -арэ́; -аро́м, -араце́, -ару́ць; -ары́; зак. (разм.).

Пачаць араць.

|| незак. заво́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

распа́хивать​I несов. (землю) ара́ць, узво́рваць, узо́рваць, разво́рваць;

распа́хивать целину́ ара́ць (узво́рваць, узо́рваць) цаліну́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ора́ть​II несов. (пахать) уст., обл. ара́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самату́гам, прысл.

1. На сабе, без дапамогі цяглавай сілы.

Араць с.

Вазіць торф с.

2. перан. Сваімі сіламі, без дапамогі.

С. выбіцца ў людзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ара́цца, арэцца; незак.

Зал. да араць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

хто-ніхто́, каго́-нікаго́, каму-нікаму́, каго-нікаго́, кім-нікі́м, (аб) кім-нікі́м, займ. неазнач.

Хто-н. з людзей; некаторыя людзі.

Х. выязджаў араць на зіму.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паара́ць, -ру́, -рэ́ш, -рэ́; -ро́м, -раце́, -ру́ць; -ры́; -ра́ны; зак., што.

1. Узараць усё, многае.

П. усе палеткі.

2. і без дап. Араць некаторы час.

П. да паўдня.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ара́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. араць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паха́ть несов. ара́ць;

◊

и мы паха́ли і мы ара́лі;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)