Verbum

прапашны́, -а́я, -о́е.

Які сеецца радамі, з шырокімі міжрадцзямі для зручнай апрацоўкі.

Прапашныя культуры.

дрэваапрацо́ўчы, -ая, -ае.

Які адносіцца да апрацоўкі вырабаў з дрэва (у 2 знач.).

Дрэваапрацоўчыя работы.

мікрахвалёўка, -і, мн. -і, -лёвак, ж. (разм.).

Прылада для першаснай тэрмічнай апрацоўкі або прыгатавання ежы.

абпа́льны, -ая, -ае (спец.).

Які служыць для апрацоўкі агнём, тэмпературай, прызначаны для абпальвання.

Абпальныя печы.

працяжны́, -а́я, -о́е (спец.).

Які служыць для апрацоўкі чаго-н. пры руху, працягванні.

П. станок.

агратэ́хніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

Тэхналогія вырошчвання і апрацоўкі сельскагаспадарчых культур.

|| прым. агратэхні́чны, -ая, -ае.

малазяме́льны, -ая, -ае.

Які не мае дастатковай колькасці зямлі для апрацоўкі.

М. селянін.

|| наз. малазяме́льнасць, -і, ж.

камера́льны, -ая, -ае (спец.).

Які адносіцца да лабараторнай апрацоўкі матэрыялаў, сабраных у час экспедыцый.

Камеральныя работы геолагаў.

балва́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

Загатоўка для далейшай апрацоўкі.

|| прым. балва́начны, -ая, -ае.

самаса́д, -у, М -дзе, м. (разм.).

Тытунь уласнага пасеву і дамашняй апрацоўкі.

Курыць с.

|| прым. самаса́дны, -ая, -ае.