апра́нены, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і апрануты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

апра́нены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апра́нены апра́неная апра́ненае апра́неныя
Р. апра́ненага апра́ненай
апра́ненае		 апра́ненага апра́неных
Д. апра́ненаму апра́ненай апра́ненаму апра́неным
В. апра́нены (неадуш.)
апра́ненага (адуш.)		 апра́неную апра́ненае апра́неныя (неадуш.)
апра́неных (адуш.)
Т. апра́неным апра́ненай
апра́ненаю		 апра́неным апра́ненымі
М. апра́неным апра́ненай апра́неным апра́неных

Кароткая форма: апра́нена.

Іншыя варыянты: апра́нуты.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

касцю́мчык, ‑а, м.

Памянш.-ласк. да касцюм; дзіцячы касцюм. Апрануты .. [Мікіта і Валодзька] па-дарожнаму — у цёмныя касцюмчыкі. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагаві́цы, ‑аў; адз. няма.

Разм. Штаны. Апрануты быў [Шэмет] у шэры даматканы курцік, перацягнуты путам, і зрэбныя, да калень.. нагавіцы. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераапра́нуты, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пераапрануць.

2. у знач. прым. Апрануты ў другую адзежу з мэтай маскіроўкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паўбо́цікі, ‑аў; адз. паўбоцік, ‑а, м.

Боты з кароткай халявай. Апрануты .. [Кастусь] быў у сурдуцік, у бэжавыя нанкавыя панталоны і запыленыя паўбоцікі. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

распо́рак, ‑рка, м.

Фасонны разрэз у адзенні; распорка. Кацялком пабразгвае нямецкі «зольдат», апрануты ў лёгкі мышынага колеру фрэнчык з распоркам ззаду. Лобан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шарачко́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да шарачку; пашыты з шарачку. Чалавек, апрануты па-вясковаму напалавіну — шарачковыя пафарбаваных штаны, даматканая сарочка. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

*Ро́страсень, ро́страсэнь ’неахайна апрануты чалавек’ (пін., ЖНС). Да раз‑/рос‑ і трэсці (лахманамі) ’быць вельмі бедна апранутым’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ры́знік ’анучнік’ (паст., вільн., мядз., швянч., беласт., Сл. ПЗБ; Жд. I, Янк. 2), ’дрэнна апрануты чалавек’ (Яўс.). Да рыззё (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)